Geen idee hoe we moeten beginnen. Daarom maar gewoon van voren af aan. We vertrokken om half zeven uit ons hotel, en we waren ruim op tijd op de luchthaven. Auto geparkeerd (en plaatsnummer opgeschreven!) en ingecheckt bij Air Greenland. Gelukkig dacht ik er net op tijd aan om te vertellen dat onze grote koffer en de twee slaapzakken op Kangerlussuaq moesten blijven, de andere twee koffers moesten wel door naar Ilulissat.
De vlucht ging voorspoedig, en halverwege de Groenlandse ijskap werd het ook weer helder. Zo zag Ellen haar eerste smeltmeren.
Op Kanger aangekomen kwam Paul van Polar Services onze bagage ophalen. We hadden meer dan twee uur tijd, dus we zijn even meegegaan naar het Kangerlussuaq International Science Support centrum (KISS). Daar was Cathy, die ik nog kende van voorgaande jaren. We hebben koffie gedronken en even bijgekletst respectievelijk kennis gemaakt. Daarna zijn we via de waterval bij de brug teruggelopen naar het vliegveld. De vlucht naar Ilulissat, met een propeller-vliegtuig met 35 inzittenden, duurde een klein uur. Gaandeweg werd het uitzicht steeds mooier. Op het laatst, vlak voor de landing, vlogen we over de Kangia ijsfjord, een van de grootste ijsbergproducenten van de wereld en UNESCO werelderfgoed. Een ongelofelijk gezicht.
Uitzicht vanaf onze hotelkamer! |
Dankzij het tijdsverschil was het nog steeds maar vroeg in de middag. Daarbij was het schitterend weer, dus we besloten gelijk maar een wandeling te gaan maken in de richting van het ijsfjord.
Daar hebben we twee-en-een-half uur over gedaan, het uitzicht was iedere keer weer adembenemend. We hebben nog nooit zo iets gezien. En dan met kraakhelder weer, en een lekker zonnetje zodat we zelfs zonder jas aan liepen.
Na terugkomst hebben we lekker gegeten, bij een lokaal tentje midden in Ilulissat. Daarna zijn we, via de haven, teruggelopen naar het hotel. Die haven ligt, midden in augustus, vol met ijs. Merkwaardig genoeg schijnt dat door de klimaatopwarming te komen, vertelde een inwoner ons (leuk toch, dat Deens!). Doordat de ijsbergen steeds hoger op in de ijsfjord ontstaan, breken er kleinere stukken af en die kunnen makkelijker dicht langs de kust, en dus ook in de haven terecht komen. Zoals nu was het nog nooit eerder in augustus…
En nu dan even bloggen, en ons programma voor morgen uitzoeken. Het blijft lang licht, maar wij worden nu toch wel moe. Maar wat een geweldige dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten